Μα είναι φοβερό τι μπορεί να ακούσει κανείς στις μέρες μας...
https://soundcloud.com/van-louis/johnny-brown-f-o-s
Πέντε μαγκες...
-
socrates
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 438
- Εγγραφή: 21 Οκτ 2006 11:31 pm
- Τοποθεσία: the other side of nowhere
Μεταφέρω τις πληροφορίες από το link της δημοσίευσής σου για εκτενέστερη ενημέρωση :
From the jazz'n'roll Athenian band f.o.s (Further Off Sight) and the debut album Europe, your Rope. A revival of a selection of classic Greek songs that have shaped the country's music scene for decades. Shared worldwide with a gypsie jazz twist and original English lyrics.
Original title: Pente Mages ston Perea, Original Music: Giovan Tsaous
Vocals by Van Louis (Vangelis Loulis), Arrangements: Diminuita the Swing Trio, Lyrics: Anastase Samartzis
Πολύ καλό, Άλεκ, πού το βρήκες αυτό?
Εννοώ πως η μουσική διασκευή, προσπαθώντας για ένα χρώμα/ύφος Jungo-Grupelli ακούγεται πετυχημένη και καλοδουλεμένη, και ως εκ τούτου οι νέοι στίχοι κολλάνε στο νέο κλίμα.
Όλα δοσμένα θετικά και αποφασιστικά,imo.
Πάντα πίστευα πως το θέμα αυτού του τραγουδιού έχει Jazz/Swing προεκτάσεις και νομίζω πως και οι Χειμερινοί Κολυμβητές έχουν κάνει κάτι παρόμοιο με αυτό στο παρελθόν, αλλά όχι τόσο εκτεταμένα ή πετυχημένα.
Όλα αυτά πρέπει να βάζουν σε σκέψεις πάλι τους σκεφτόμενους μουσικούς, δίνω μερικές από τις δικές μου :
1. Πόσο και πώς πρέπει να κολλάμε στην παράδοση και να την αφήνουμε όπως είναι?
2. Είναι πάντα δυνατό ή επιθυμητό να γίνονται τόσο μεγάλες αλλαγές σε δεδομένα κομμάτια?
(Εμένα αυτό μου άρεσε πιο πολύ έτσι παρά αν το άκουγα από τους Imam Baildi ή από σκυλάδες).
3. Γίνεται κάτι παρόμοιο με άλλα τραγούδια, εννοώ προσφέρεται το ύφος/θέμα τους για κάτι τέτοιο?
(Έχω ακούσει μερικές προσπάθειες του Στέλιου Βαμβακάρη να μπερδέψει ρεμπέτικο με μπλούζ και μου φάνηκαν μάλλον ανεπιτυχείς).
4. Πού σταματά μία εκδοχή, τι fusion γίνεται και που αρχίζει μία άλλη? (που ακούγεται όπως εδώ σαν νέα δημιουργία).
Δεν θέλω να απαντήσω σε κανένα από τα ερωτήματά μου για την ώρα, αλλά γενικότερα θα έλεγα πως για να γίνουν τέτοια πράγματα χρειάζονται πολλές γνώσεις και ικανότητα και ακόμα κάτι σπανιότερο: Πολύ ταλέντο.
Στην συγκεκριμένη εκδοχή του πιο πάνω τραγουδιού μου φαίνεται πως και τα τρία είναι παρόντα.
From the jazz'n'roll Athenian band f.o.s (Further Off Sight) and the debut album Europe, your Rope. A revival of a selection of classic Greek songs that have shaped the country's music scene for decades. Shared worldwide with a gypsie jazz twist and original English lyrics.
Original title: Pente Mages ston Perea, Original Music: Giovan Tsaous
Vocals by Van Louis (Vangelis Loulis), Arrangements: Diminuita the Swing Trio, Lyrics: Anastase Samartzis
Πολύ καλό, Άλεκ, πού το βρήκες αυτό?
Εννοώ πως η μουσική διασκευή, προσπαθώντας για ένα χρώμα/ύφος Jungo-Grupelli ακούγεται πετυχημένη και καλοδουλεμένη, και ως εκ τούτου οι νέοι στίχοι κολλάνε στο νέο κλίμα.
Όλα δοσμένα θετικά και αποφασιστικά,imo.
Πάντα πίστευα πως το θέμα αυτού του τραγουδιού έχει Jazz/Swing προεκτάσεις και νομίζω πως και οι Χειμερινοί Κολυμβητές έχουν κάνει κάτι παρόμοιο με αυτό στο παρελθόν, αλλά όχι τόσο εκτεταμένα ή πετυχημένα.
Όλα αυτά πρέπει να βάζουν σε σκέψεις πάλι τους σκεφτόμενους μουσικούς, δίνω μερικές από τις δικές μου :
1. Πόσο και πώς πρέπει να κολλάμε στην παράδοση και να την αφήνουμε όπως είναι?
2. Είναι πάντα δυνατό ή επιθυμητό να γίνονται τόσο μεγάλες αλλαγές σε δεδομένα κομμάτια?
(Εμένα αυτό μου άρεσε πιο πολύ έτσι παρά αν το άκουγα από τους Imam Baildi ή από σκυλάδες).
3. Γίνεται κάτι παρόμοιο με άλλα τραγούδια, εννοώ προσφέρεται το ύφος/θέμα τους για κάτι τέτοιο?
(Έχω ακούσει μερικές προσπάθειες του Στέλιου Βαμβακάρη να μπερδέψει ρεμπέτικο με μπλούζ και μου φάνηκαν μάλλον ανεπιτυχείς).
4. Πού σταματά μία εκδοχή, τι fusion γίνεται και που αρχίζει μία άλλη? (που ακούγεται όπως εδώ σαν νέα δημιουργία).
Δεν θέλω να απαντήσω σε κανένα από τα ερωτήματά μου για την ώρα, αλλά γενικότερα θα έλεγα πως για να γίνουν τέτοια πράγματα χρειάζονται πολλές γνώσεις και ικανότητα και ακόμα κάτι σπανιότερο: Πολύ ταλέντο.
Στην συγκεκριμένη εκδοχή του πιο πάνω τραγουδιού μου φαίνεται πως και τα τρία είναι παρόντα.
-
liga rosa
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 564
- Εγγραφή: 10 Νοέμ 2009 07:36 pm
- Τοποθεσία: Αθήνα
μπράβο τους!
οι πέντε μάγκες είναι έτσι κι αλλιώς ίσως το πιο σουίνγκ ρεμπέτικο, (ίσως περισσότερο κι από τα σουίνγκ του χιώτη) που πολύ συχνά το παίζουμε με walking bass και swing πινελιές, αλλά εδώ οι τύποι το πήγαν μέχρι τέλους.
είναι και δικό τους, είναι και αναγνωρίσιμο ακόμα το αρχικό κομμάτι, είναι και εξαιρετικό σαν άκουσμα!
οι πέντε μάγκες είναι έτσι κι αλλιώς ίσως το πιο σουίνγκ ρεμπέτικο, (ίσως περισσότερο κι από τα σουίνγκ του χιώτη) που πολύ συχνά το παίζουμε με walking bass και swing πινελιές, αλλά εδώ οι τύποι το πήγαν μέχρι τέλους.
είναι και δικό τους, είναι και αναγνωρίσιμο ακόμα το αρχικό κομμάτι, είναι και εξαιρετικό σαν άκουσμα!
το περίσσιο χαλάει το ίσιο
