Χαϊδάρι - Μάρκος Βαμβακάρης
Χαϊδάρι - Μάρκος Βαμβακάρης
Χαϊδάρι
Τρέξε μανούλα όσο μπορείς
τρέξε για να με σώσεις
κι απ' το Χαϊδάρι μάνα μου
να μ' απελευθερώσεις.
Γιατί είμαι μελλοθάνατος
και καταδικασμένος
δεκαοχτώ χρονών παιδί
στα σίδερα κλεισμένος.
Απ' την οδό του Σέκερη
με πάνε στο Χαϊδάρι
κι ώρα την ώρα καρτερώ
ο Χάρος να με πάρει.
Να δεις του Χάρου το σπαθί
μανούλα πως θα γδέρνει
και τη ζωή του καθενός
μάνα πως θα την παίρνει.
με πάνε στο Χαϊδάρι] έτσι τον ξέρω κι εγώ τον στίχο
μόνο που εδώ ακούω [πίσω να με πάρεις]
[Να δεις του Χάρου το σπαθί
μανούλα πως θα γδέρνει] [μανούλα πως τα φέρνει] ακούω εγώ.
μα δε το λέει...
κι αν τραγουδά, ψεύτη ντουνιά, μέσα η καρδιά της κλαίει..."