Ρεμπέτικο VS Κλασσική (ερώτηση)

"Κονσούλτο"
Απάντηση
Μήνυμα
Συγγραφέας
LIAS
More than 100 posts user
Δημοσιεύσεις: 135
Εγγραφή: 14 Σεπ 2007 01:15 am
Τοποθεσία: Λαμία

#22 Δημοσίευση από LIAS »

Η γνώμη που είχε ο φίλος μου για τα ρεμπέτικα που του έδωσα ήταν ότι γενικά δεν του άρεσαν (μιλάμε για το μουσικό κομμάτι). Ο λόγος που μου το είπε αυτό είναι το γεγονός της «φτωχής» ενορχήστρωσης.
Ξεπεράσαμε αυτό το στάδιο αφού του εξήγησα ότι δεν γίνεται να παίζουν 10 βιολιά και 20 μπουζούκια, σε χώρο «κάπως» διαφορετικό από το μέγαρο μουσικής.
Τελικά αφού ξεφύγαμε από την σύγκριση των «μεγεθών» μου είπε επί λέξη: «υπάρχει πράγματι βάθος στην υφή της μουσικής του ρεμπέτικου».
Αυτά. Όποιος κατάλαβε, ας μας πει και σε εμάς. :) :)

Με ρώτησε για διάφορα θέματα περί ρεμπέτικου, αλλά δεν έχουν σημασία καθώς δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα από Ελληνική μουσική.

Άβαταρ μέλους
max
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 791
Εγγραφή: 07 Ιούλ 2004 01:08 pm
Τοποθεσία: Αλλού
Επικοινωνία:

#23 Δημοσίευση από max »

Ίσως να του βάλεις να ακούσει κάποια σύγχρονη ηχογράφηση όπου και η ποιότητα του ήχου θα είναι καλύτερη.

Πολύ αξιόλογη δουλειά είναι οι "αψιλίες" με τους Μυστακίδη, Αθανασίου, Τσαρδάκα και Βούλγαρη. Τα τραγούδια έχουν αποδοθεί πολύ προσεγμένα ενώ και η ενορχήστρωση είναι πολύ καλή.

Πληροφορίες εδώ και για το τί τραγούδια περιέχει:
http://www.studio52.gr/info_gr.asp?infoID=00000z8c

Άβαταρ μέλους
xarilaos
Δημοσιεύσεις: 4
Εγγραφή: 12 Απρ 2009 02:04 pm
Τοποθεσία: Πειραιάς

#24 Δημοσίευση από xarilaos »

Βασικά το ρεμπέτικο είναι να το έχεις στο αίμα σου... Και άσχετα με τις επικριτικές... θεωρίες, είναι και τρόπος ζωής, μέ την καλή έννοια βέβαια για να μην παρεξηγηθώ. Αν έχει λόγο ο άνθρωπος, αν αγαπάει... θά το καταλάβει.
φιλικά
Τα πολλά και τα λίγα βλάφτουν!

spama
Δημοσιεύσεις: 1
Εγγραφή: 08 Ιαν 2010 12:17 pm

#25 Δημοσίευση από spama »

Τα ρεμπέτικα είναι εκτός των άλλων και η περιγραφή ανθρώπων που βρέθηκαν για διάφορους λόγους στο περιθώριο. Και είναι η βάση για τον τσιτσάνη και αργότερα για τον Χατζηδάκι και τον Θεοδωράκη. (άλλωστε το έχουν παραδεχθεί και οι ίδιοι)!

Δημήτρης Ν.
More than 50 posts user
Δημοσιεύσεις: 67
Εγγραφή: 09 Νοέμ 2007 02:18 pm
Τοποθεσία: Μεσολόγγι

#26 Δημοσίευση από Δημήτρης Ν. »

Είναι η πιο εσφαλμένη άποψη που έχω διαβάσει!!!

Οι ρεμπέτες ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ, το ότι υπήρξε ένας μάθεσης ή ένας δελιάς δεν χαρακτηρίζει όλους τους ρεμπέτες.
Εκτός κι αν εννοείς ότι περιέγραφαν μέσα από τα τραγούδια ανθρώπους του περιθωρίου, ως θέμα δηλαδή. Τότε ναι, έχεις δίκιο που λες...."εκτός των άλλων"

Για τον τσιτσάνη ήταν βάση μιας και ο ίδιος υπήρξε ρεμπέτης, στη μουσική εννοώ, αλλά ο χατζιδάκης και ο θεοδωράκης ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση είχαν. Και αυτό φάνηκε από το έργο που άφησαν.
Βέβαια ο θεοδωράκης έγραψε και λαϊκά ζεϊμπέκικα πολύ όμορφα όπως η Δραπετσώνα, το Σαββατόβραδο, Φεγγάρι μάγια μου κανες κ.λ.π. αλλά όχι ότι είχε βάση το ρεμπέτικο.

Η μόνη μουσική σχέση του χατζιδάκι με το ρεμπέτικο ήταν όταν έκανε διασκευή για πιάνο κάποια τραγούδια του τσιτσάνη.

Άβαταρ μέλους
Pikinos
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: 29 Μάιος 2006 10:20 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

#27 Δημοσίευση από Pikinos »

Δημήτρης Ν. έγραψε:Οι ρεμπέτες ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ, το ότι υπήρξε ένας μάθεσης ή ένας δελιάς δεν χαρακτηρίζει όλους τους ρεμπέτες.
Από πού κι ως πού "περιθωριακός" ο Δελιάς; Επειδή έπινε πρέζα;
Τελευταία επεξεργασία από Pikinos σε 12 Ιαν 2010 03:09 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Von allem Geschriebenen liebe ich nur das, was einer mit seinem Blute schreibt. Schreibe mit Blut: und du wirst erfahren, dass Blut Geist ist.

Άβαταρ μέλους
xarilaos
Δημοσιεύσεις: 4
Εγγραφή: 12 Απρ 2009 02:04 pm
Τοποθεσία: Πειραιάς

#28 Δημοσίευση από xarilaos »

Χρόνια Πολλά στην παρέα γιατί έλειψα καιρό...

Να σχολιάσω την απάντηση ενός φίλου που λέει οτι ο Χατζηδάκης δεν εχει σχέση με το ρεμπέτικο, οτι πολλα οφείλουμε στον συγχωρεμένο, γιατί αυτός ηταν που όταν στην μεταπολίτευση ανέλαβε διευθυντής του τρίτου προγράμματος, προώθησε την αναβίωση του ρεμπέτικου τραγουδιου.
Και για να συνεχίσω, Ελληνες είμαστε και η ρεμπέτικη παράδοσή μας είναι Κλασσική, και πιστεύω και εύχομαι να είναι για πάντα... Δεν αλλαξε και τίποτα σπουδαίο για να παγκοσμιοποιηθούμε... ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΡΕΜΠΕΤΕΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ...

Χαρίλαος
Τα πολλά και τα λίγα βλάφτουν!

Απάντηση

Επιστροφή σε “Κουβεντούλα”