Τσαχπίνα μαυρομάτα

Μια τσαχπίνα μαυρομάτα,

που καρδιές κάνει κομμάτια,

έχει βάλει σε μπελάδες,

έχει βάλει σε μπελάδες,

στο κουρμπέτ όλους τους μάγκες.

Εκαθόταν ένα βράδυ, στο τέκε μ’ένα αλάνι

και φουμάριζε μαυράκι,

και φουμάριζε μαυράκι, αγκαλιά με το βλαμάκι.

Γύρω τους πεντ’έξη μάγκες, όλο ‘κάναν ματσαράγκες,

το αλάνι να τουμπάρουν,

το αλάνι να τουμπάρουν και το σπλάχνο να του πάρουν.

Μα ο βλάμης παίρνει πρέφα και τους λέει, πιάστ’ τα ρέστα,

τη τσαχπίνα όποιος πειράξει,

τη τσαχπίνα όποιος πειράξει, τη ζωή του να ξεγράψει.