Μ' έφαγες μ' έφαγες

Ποιος μπορεί να με γλιτώσει

απ’ τα χέρια τα δικά σου;

Μ’ έφαγες, μ’ έφαγες

που να καεί η καρδιά σου.

Μια τιμωρία τόσο μεγάλη

δεν άξιζε σε μένα:

Να σ’ αγαπήσω με την καρδιά μου,

να κλαίω εγώ για σένα.

Μα καλά να πάθω, να τιμωρηθώ.

Αφού τόσα μού ’χεις κάνει

και ακόμα σ’ αγαπώ.

Ξέρω ακόμα κι αν πεθάνω

ούτε δάκρυ δε θα βγάλεις.

Θα χαρείς και κόκκινα θα βάλεις.