Γιώργος Κάβουρας

Από στίχοι
Αναθεώρηση ως προς 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970 από τον bill1961 (συζήτηση)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Γιώργος Κάβουρας (Καστελλόριζο 1909 – Αθήνα 1943)


Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Καστελλόριζο το 1909. Ο πατέρας του Σταμάτης εξαιρετικός βιολιστής και οργανοποιός με καταγωγή από το Λίβισι της Μικράς Ασίας για να γλυτώσει από τις διώξεις των Τούρκων βρίσκει καταφύγιο στα 1906 στο Κατελλόριζο. Εκεί γνωρίζεται με τη Γαρουφαλλιά Μπεηγιώργη επίσης Μικρασιάτικης καταγωγής και παντρεύονται. Ο Γιώργος, πρώτο παιδί της οικογένειας, γεννιέται στα 1909 (ή πολύ πιθανόν το 1907). Στα 1918 όλη η οικογένεια βρίσκεται στον Πειραιά, κατοικούν αρχικά στο Χατζηκυριάκειο και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή στη Δραπετσώνα. Αρχίζει να ασχολείται με τη μουσική σαν οργανοπαίκτης αρχικά -έπαιζε βιολί, σαντούρι αλλά και κιθάρα- στην κομπανία του πατέρα του, παίζοντας στις ταβέρνες του Πειραιά και σε πανηγύρια. Στα τέλη του 1930, ο Γιώργος Κάβουρας με τη βοήθεια του φίλου του Γιάννη Αγορόπουλου – Χατζή και ενός ταξιτζή κλέβουν την Ειρήνη Κωνσταντάρα με την οποία ο Κάβουρας παντρεύεται και αποκτούν τέσσερα παιδιά. Στα 1934, ο φίλος του Στελλάκης Περπινιάδης, τον πείθει να γίνει τραγουδιστής. Σύντομα οι συνθέτες της εποχής αναγνωρίζουν τις τεράστιες δυνατότητες της ιδιόμορφης φωνής του. Στη δισκογραφία εμφανίζεται στα 1936 με το τραγούδι του Ιάκωβου Μοντανάρη «Ο σερέτης». Τραγουδάει, συνθέσεις του Βαγγέλη Παπάζογλου (ο οποίος τον προτιμά από το Στελλάκη Περπινιάδη προκαλώντας την πίκρα του), του Μαν. Χρυσαφάκη, του Γ. Δραγάτση, του Σπ. Περιστέρη, κ.ά. Είναι όμως ο Πολίτης Κώστας Σκαρβέλης που μετά το 1935 εμπιστεύεται στη φωνή του Γιώργου Κάβουρα την πλειοψηφία των τραγουδιών του. Παραμένει εντυπωσιακό ότι δεν έχουν εντοπιστεί δεύτερες εκτελέσεις των τραγουδιών του Κάβουρα από άλλους τραγουδιστές της εποχής. Ο Γιώργος Κάβουρας πεθαίνει στις 20 Φεβρουαρίου του 1943 από εγκεφαλικό επεισόδιο που παθαίνει παίζοντας με φίλους στο μαγαζί του φίλου του Στελλάκη Περπινιάδη στο Χαϊδάρι. Το θάνατό του θρήνησε σε ένα από τα ωραιότερα ζεϊμπέκικά του ο Μάρκος Βαμβακάρης: «Πού 'σαι καημένε Κάβουρα, να γλυκοτραγουδήσεις να πεις τραγούδια όμορφα να μας ευχαριστήσεις»


Δισκογραφία

Βιβλιογραφία

  1. Η. Βολιώτη Καπετανάκη: Μάγκες αλήστου εποχής
  2. Π. Κουνάδη: Γιώργος Κάβουρας CD 1 (ένθετο)
  3. Δ. Μανιάτη: Η εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου