Δεν παύει πια το στόμα σου

Στίχοι

Δε με κόβεις μάγκα μου βρε πια με τα λιμά σου

Δεν περνάει αλάνη μου πια για με η μπογιά σου

Σ’ανθίστηκα βρε μόρτη τη βιόλα που βαράς

Το ξέρω βρε τσαχπίνη μου πως πάντα με γελάς

Δεν παύεις πια το στόμα σου που λέει σαν τη γαλιάντρα

Ισως και με ξελόγιασες για να με κάνεις άντρα

Τι μου φωνάζεις κι όλο λες και μ’έκανες ρεζίλι

Που μ’έκανες και τα’χασα σαν τον Αγιο Βασίλη

Με πήρες με παράτησες και μ’έκανες κουρέλι

Με πείραξες μεσ’την καρδιά και τώρα δε σε μέλλει

Δε με κόβεις μάγκα μου βρε πια με τα λιμά σου

Δεν περνάει αλάνη μου πια για με η μπογιά σου

Για σένανε στο σπίτι μου δε θέλουν να με δούνε

Η μάνα μου τα’αδέλφια μου και με κατηγορούνε

Τι μου φωνάζεις κι όλο λες και μ’έκανες ρεζίλι

Που μ’έκανες και τα’χασα σαν τον Αγιο Βασίλη