Τα αλητάκια

Τα βραδάκια εδώ το φεγγάρι σαν δω,

τις χαρές της ζωής τραγουδώ,

βλέπω πάντα ψηλά και σ’ αυτόν που γελά,

όλα πάνε συνήθως καλά.

R: Βρε, ντουνιά να ‘χα μια μπουνιά,

που να κάνει για χίλιους εννιά,

βρε, ντουνιά να σου δώσω μια,

να σου κάνω μεγάλη ζημιά.

Είν’ ο κόσμος ρηχός, να γελάς συνεχώς,

μη σε νοιάζει κι αν είσαι φτωχός,

η ζωή που κυλά, έχει πίκρες αλλά,

μ’ ένα γέλιο κερδίζεις πολλά.

R

Η ζωή μια φορά θέλει κέφι, χαρά,

μην την παίρνεις ποτέ σοβαρά,

μη σε πιάνουν θυμοί, μη συγχύζεσαι μη,

δεν αξίζει ο κόσμος δραχμή.

R

Τρα, λα, λα, τρα, λα, λα λα,

λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα,

βρε, ντουνιά να σου δώσω μια,

να σου κάνω μεγάλη ζημιά.