Φώτης Χαλουλάκος

[bill1961]

Φώτης Χαλουλάκος ή Φωτάκης

Γεννήθηκε στού Χαριλάου στη Θεσσαλονίκη το 1922. Όταν ήταν ακόμα έξι χρονών ο Στέλιος Κιάφας του έμαθε φυσαρμόνικα. Μέχρι το 1941 εξακολουθούσε να παίζει φυσαρμόνικα και παράλληλα μαντολίνο και μπουζούκι. Στη συνέχεια εγκατέλειψε τα αλλά όργανα και ασχολήθηκε αποκλειστικά με το μπουζούκι.
“…Όταν έλειψε ο πατέρας τα χρόνια έγιναν δύσκολα. Σταμάτησα το Γυμνάσιο στη μέση κι έκανα τού κόσμου τις δουλειές για νά βοηθήσω το σπίτι. Από την άλλη όμως συνέχιζα το μπουζούκι, το μαντολίνο και τη φυσαρμόνικα, πάντα παρέα με τον αδελφό μου τον Γιώργο πού κι αυτός έπαιζε μαντολίνο. Ώσπου μια μέρα στις αρχές του 1941 μας λέει ή μητέρα μας:
-Δε θα μάθει κανείς σας νά παίζει τόσο καλά μπουζούκι όπως ο πατέρας σας.
Αυτό ήταν. με πείραξε στο φιλότιμο. Από 'κείνη τη στιγμή παράτησα όλα τ' αλλά και μου γίνηκε πάθος το μπουζούκι...”
Στην αρχή γυρνούσε με φίλους και παίζανε στις ταβερνίτσες τής Καμάρας χωρίς μεροκάματο αλλά μόνο για ένα πιάτο λαχανίδες.
“...με την υποχώρηση πέρασε Από τη Θεσσαλονίκη ένας ξάδελφος μου, ο Βασάκος Χαλουλάκος. Έμεινε κάμποσο σπίτι μας. Αυτός ήταν και είναι ακόμα ωραίος μπουζουξής και συνθέτης. Είναι Από τους αδικημένους, Από τα ταλέντα, πού δεν αναγνωρίστηκαν. με τη βοήθεια αυτουνού έγραψα τότε το πρώτο μου τραγούδι το Στης Καμάρας τα στενά.”

Μαζί, με το Γιάννη Ντουρέκα, ένα εξαιρετικό μπουζουξή κι τον Αντρίκο τον κοντό, φτιάξανε το «Τρίο Καμαριωτάκια».
«...το 1943 με τον Ντουρέκα δουλεύαμε στου μπάρμπα -Λιά στο Καλαμάκι. Πηγαίναμε καλά ώσπου ένα βράδι μας λέει ότι σκολάμε γιατί Από την άλλη μέρα θα 'ρχόταν ο Τσιτσάνης με τον κουμπάρο του τον Τσανάκα. Τότε πρωτοείδα μικρόφωνα. Έμεινα μόνος. Σε λίγες μέρες με φωνάξανε νά πιάσω δουλειά. Έτσι εμφανίστηκα πλάι στον Τσιτσάνη και τον Τσανάκα, για μια βραδιά. Τότε τη χαρτούρα τη ρίχνανε μέσα στα μπουζούκια και τις κιθάρες. Ή εξήγηση ήταν πώς ή χαρτούρα θα ήταν στα τρία. την πρώτη βραδιά άφησα το μπουζούκι μου για νά πάρουν τα λεφτά και Από αξιοπρέπεια δεν πήγα κοντά. Όταν μου δώσανε το μερδικό μου δεν ήταν ούτε τα μισά απ’ όσα είχα υπολογίσει ότι δικαιούμουνα. Είπα μέσα μου: Είναι δυνατό ένας Τσιτσάνης νά καταδέχεται νά κάνει αυτά τα πράγματα; Πήρα λοιπόν το μπουζούκι μου κι έφυγα.

Όταν χωρήσανε έφτιαξε το «Τρίο Φωτάκη».
«...Στη Λάρισα πού υπηρετούσα (1948-51) με είχαν αποσπάσει στο ραδιοφωνικό σταθμό. Εκεί γνώρισα το στιχουργό της Συννεφιασμένης Κυριακής του Τσιτσάνη, τον Αλέκο Γκούβερη (παίζει κιθάρα) και φτιάξαμε το τρίο Φωτάκη -Γκούβερη.»

Μετά την Απελευθέρωση, κατέβηκε Στην Αθήνα όπου εργάστηκε μέχρι το 1970.

«...Μετά την Απελευθέρωση κατέβηκα στην Αθήνα. Μέχρι το 1948 πού πήγα στρατιώτης ανεβοκατέβαινα Στη Θεσσαλονίκη. για ένα διάστημα συνδέσαμε τις τύχες μας μ' ένα σπουδαίο παιδί, τον Γιάννη Κυριαζή. Δηλαδή τύχες μας ήταν νά χτυπάμε πόρτες και νά μη μας ανοίγουν. Μαζί φάγαμε ψωμί κι αλάτι. Δουλέψαμε για πενταροδεκάρες σε απίθανα κουτούκια. τον Γιάννη τον θαύμαζα πάντα, γιατί έχει μποέμικοι φωνή, ένα πολύ ωραίο στυλ, και ή φωνή του παρουσιάζει το λαϊκό τραγούδι όπως είναι. Ό Γιάννης πού τον έχω σαν αδελφό ήταν ένας Από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές μας. και εξακολουθεί νά είναι.
...Μέχρι το 1970 πού κατέβηκα Από τα πάλκα δούλεψα Σε πολλά κέντρα. το 1951 γνώρισα Στη Θεσσαλονίκη τη Σεβάχ-χανούμ και κατεβήκαμε μαζί στην Αθήνα. Τότε φτιάξαμε δικό μας συγκρότημα. (Στου Τζίμη του Χοντρού, 1952 κ.ά.). Από το 1956 μέχρι το '61 ήμουν στο Ισραήλ. Εκεί γνώρισα τη γυναίκα μου. στο γιο μου τον Παύλο — έχω και δυο κορούλες — στηρίζω τις ελπίδες μου για νά συνεχίσει τη μουσική παράδοση τής οικογένειας μου.
...Στον Τσάντα χρωστάω πολλά. Κι όχι μόνο εγώ. και ποιόν δε βοήθησε; Αυτός με πήγε στην ΟDEΟΝ. για τον Τσάντα πρέπει νά γραφούνε πολλά γιατί τού αξίζει. Ολόκληρο βιβλίο.
...Παίζαμε σ' ένα ουζερί Στη Βάθη με τον Κυριαζή. Εκεί με στίχους τού Τσάντα έγραψα τη «Γόπα». την τραγούδησε ο Γιάννης και αυτός ήταν ο πρώτος του δίσκος.
...Έπαιξα και μ' άλλους. Τι νά πω για τον Χατζηχρήστο; Ένα κομμάτι μάλαμα. Ό Μάρκος Βαμβακάρης ένας εξαιρετικός άνθρωπος, πού με είχε σαν παιδί του. Ποιος; Αυτός πού ήτανε ο Μάρκος κι εγώ δεν ήμουνα τίποτα. Ό Παπαϊωάννου ήταν σ' όλα του μεγάλος. και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης. Αυτό το 'χουν και το λένε όλοι. δεν αμφισβητώ την αξία τού Χιώτη. Ήταν ένας πολύ μεγάλος και σαν συνθέτης και σαν μπουζουξής. το ίδιο κι ο Τσιτσάνης. Όμως, κατά τη γνώμη μου, δεν μου αρέσανε αυτοί οι δυο άνθρωποι σαν χαρακτήρες.”

Από το 1967 έχει δικές του σχολές μουσικής όπου διδάσκει διάφορα όργανα και τραγούδι.
Ό Χαλουλάκος εκτός Από καθηγητής μουσικής και μπουζουξής είναι και αξιόλογος συνθέτης. Πολλά Από τα τραγούδια του γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.
Ό Φωτάκης, όπως είναι γνωστός, είναι ένας Από τους αφανείς εργάτες του ρεμπέτικου, πού ή προσφορά τους Στην πορεία του υπήρξε σημαντική.


Λίστα Τραγουδιών του Φώτη Χαλουλάκου (Σε παρένθεση αναφέρεται ο στιχουργός):

Άδικα με κατηγορούν ή Με λεν εγκληματία
Ανάθεμα στους γείτονες (Γ. Νάκου)
Από τη γη στον ουρανό (Γ. Νάκου)
Αστέρι, αστέρι (Αλ. Γκούβερης)
Αυτή την όμορφη βραδιά (Λάκης Τζέλης)
Βαρυχειμωνιά (Αλ. Γκούβερης)
Η γόπα (Χ. Βασιλειάδης ή Τσάντας. Ό πρώτος δίσκος του Γιάννη Κυριαζή)
Γύρισε πάλι αγάπη μου (Αλ. Γκούβερης)
Δεν κάνουμε χωριό (Μάκης Αξαρλής ή Θεσσαλός)
Δεν έκανες καλά νά με διαλέξεις (Χ. Βασιλειάδης ή Τσάντας)
Δεν ήμουνα για σένα (Νότα Χατζίνα)
Δεν ξέρω τι γυρεύεις (Τσάντας)
Δε σε συγχωρώ (Μάκης Αξαρλής ή Θεσσαλός)
Δε σου 'δωσα αιτία να ζηλέψεις (Τσάντας)
Είμαι ξενύχτης το βράδι αυτό (Τσάντας)
Είναι αργά νά ξαναρθείς (Τσάντας)
Έλα μπέμπα μου ατό θείο (στίχοι Σε συνεργασία με Αλέκο Φύλλα ή Μαναβάκι)
Ένα παραμύθι (Καίτη Βασιλάκη)
Έχασα το πορτοφόλι (Λέων. Ξυναριανός)
Ή αδικία (Κ. Γόντικας)
Ή γυναίκα της φωτιάς (Ευαγ. Δαγκόπουλος ή Βρυκόλακας)
Η Καμαριώτισσα (πρώτος του δίσκος σε συνεργασία με τον ξάδερφό του Βασάκο Χαλουλάκο, 1947)
Η παντρεμένη (Τσάντας)
Ήταν γυναίκα σαν τόσες άλλες (Τσάντας)
Η χαρά τής δουλειάς (Αλ. Γκούβερης)
Η ψαρόβαρκα τ' Αντρέα (Τσάντας)
Θα δεις ποιος τελευταίος θα γελάσει (Τσάντας)
Θα μετανιώσεις (Νότα Χατζίνα)
Θα ρίξω μαύρη πέτρα (Κ. Γόντικας)
Καινούρια αγάπη (Ίωαν. Σώκος)
Καταραμένη χαραυγή (Γιάννης Κανάκης)
Κατάντησες σκουπίδι
Κλάψε απόψε ουρανέ (Νότα Χατζίνα)
Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγώνια
Μες ατό κρύο Μες ατή ζέστη ή Ο πατέρας
Με τα λεφτά σου, την κυρά σου (Άριστ. Μπάκας)
Με το καλό σε περιμένω (Αλ. Γκούβερης)
Μη μου ξυπνάς το παρελθόν (Τσάντας)
Μη ξαναπάς στην Κοκκινιά (Τσάντας)
μια φωτογραφία παλιά (Αλ. Γκούβερης)
Μοιάζω με γέρο ναυτικό (Γ. Νάκου)
Μονοπάτι μονοπάτι (Χοντρονάκος)
Μουντά χαράματα (Καίτη Βασιλάκη)
Μπουζούκι θα σε σπάσω
Ξενιτιά (Αλ. Γκούβερης)
Ο γερομαγκίτης (Λεων. Ξυναριανός)
Ο καβγάς για το πάπλωμα (Κ. Γόντικας)
Όλα θα τα παρατήσω (Αλ. Γκούβερης)
Όμορφη γαλανομάτα (Αλ. Γκούβερης)
Ο ξεμπαρκάριστος
Ο παλιάτσος (Νότα Χατζίνα)
Ο ρεμπέτης (Δημ. Γεωργακόπουλος)
Όταν φυσάει ο άνεμος (Αλ. Γκούβερης)
Παλαμάκια (Αλ. Γκούβερης)
Παναγιώτη ασ' το τάβλι
Ποια μάτια θα με κλάψουνε (Τσάντας)
Που νά βρω ένα χάδι (Λεων. Ξυναριανός)
Πυξίδα (Τσάντας)
Πώς νά σου το πω (Γ. Νάκος)
Ρόζους έχουν τα χέρια μου (Τσάντας)
Σαν τη δική μου αγάπη (Τσάντας)
Σε τούτο τ' όμορφο χωριό (Αλ. Γκούβερης)
Της τύχης ήτανε γραμμένο (Αλ. Γκούβερης)
Τι έχεις κι είσαι σκεφτική (Τσάντας)
Τι να μου κάνει το 'να ώχ (Γ. Νάκος)
Το γεφυράκι (Τσάντας)
Το δάκρυ το πικρό (Τσάντας)
το καλογεράκι (Δημ. Γεωργακόπουλος)
Τρίζουν οι πόρτες οι βαριές (Τσάντας)
Τσαχπίνικα ματάκια γαλανά (Αλ. Γκούβερης)
Φτωχογειτονιά (Χ. Βασιλειάδης ή Τσάντας)
Φτωχοπαραπήγματα (Τσάντας)

Στη σελίδα μας υπάρχουν μόνο τρία τραγούδια του Φώτη Χαλουλάκου:
1. Η γόπα (την είχα ζητήσει παλιότερα και την ανέβασε ο Θανάσης)
2. Ο Βάγγος (ανέβηκε σπό το Σάκη)
3. Σε είχα για ζωνάρι μου (επίσης από ο Σάκη)
Εννοείται βέβαια, ότι αναζητούνται όσα λείπουν!!!

Οι πληροφορίες από τη Ρεμπέτικη Ανθολογία του Τάσου Σχορέλη.